لوازم و تجهیزات حفاظت فردی و کارگاهی وسایلی هستند که کارگران، افراد خود اشتغال و سایر کسانی که در واحدها وکارگاههای صنعتی فعالیت میکنند،برای ارتقاءدرصد ایمنی باید متناسب با نوع کار خود،از آنها استفاده کنند.تجهیز پرسنل به لوازم بعنوان آخرین راه کنترل عوامل زیان آور است . درواقع طبق استاندارد های جهانی ومقررات از مشکلات مهم صنایع به ویژه در کشورهای در حال توسعه مشکلات ایمنی وبهداشتی پرسنل شاغل در صنایع است.
کلیه کارکنان باید با لباس کار که متناسب با محل وقوع کار خود باشد،در سر کار حاضر شوند و متناسب با شغل خویش از یک یا چند نوع وسایل حفاظت فردی مانند لباس کار،پیش بند،کلاه فلزی(کاسکت)،کلاه کاروسربند، ماسک جوش کاری وسایر انواع ماسک ها،عینک حفاظتی،حفاظ گوش،کمربند حفاظ،انواع دستکش،کفش ایمنی و چکمه ، و... استفاده کنند.
اگر چه استفاده از تجهیزات ایمنی در بسیاری از مشاغل ضروری است ولی تاریخچه ضعیفی از قابلیت پذیرش آن در محیط کار وجود دارد.زمانی باید حفاظت را برای پرسنل فراهم کرد که آسیب های بدنی ،آن ها را تهدید می کند و بر اساس تفکیک اجزای بدن در مقابله با مخاطرات در پیش رو ، وسایل حفاظت فردی را بر حسب اولویت و اهمیت خطر در اختیار پرسنل قرار داد.
ممکن است برای کارفرمایان استفاده از تجهیزات ایمنی فردی برای کنترل برخورد کارگران با خطرات،یک راه حل ساده ومناسب و صحیح به نظر برسد، ولی باید بخاطر داشت عدم توجه به عوامل متعدد دخیل در یک برنامه پیش گیری میتواند بسیار نامناسب و حتی خطرناک باشد.تجهیزات ایمنی در پروژه های ساختمانی،کارگاههای صنعتی و کارخانجات نقش بسیار مهم و تاثیر گذاری دارند